ವಸತಿ ಗೃಹ

- ಮಂಜುನಾಥ ವಿ ಎಂ


ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಗಾಳಿಮಳೆಗೆ ಮೈ ಒಡ್ಡಿ ಮಲಗುವುದು

ಸುಖದಾಯಕವೆನಿಸುತ್ತದೆ;


ಎಲ್ಲೋ ಬೇರ್ಪಟ್ಟ ಕನಸುಗಳು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಸಾಕಾರಗೊಂಡಂತೆ.

ಈ ವೇಳೆ ವಸತಿಗೃಹಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಲ ನೂಕುತ್ತಿರುವ ಜನ

ಕಳ್ಳ ನೋಟಗಳಲ್ಲಿ ತಲ್ಲೀನರಾಗಿರುತ್ತಾರೆ.


ಕೋಣೆ ಬಾಗಿಲು ಎಡತಾಕುವ,

ಊಟ ಮತ್ತು ಮದ್ಯವನ್ನು ಸರಬರಾಜು ಮಾಡುವ

ಅವನ ವಿಕೃತ ಆಲೋಚನೆಗಳೋ ಅವನನ್ನೇ

ತಿಂದು ಹಾಕುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.


ರೈಲ್ವೆ ನಿಲ್ದಾಣದ ಹಾದಿಬದಿಯ ಮರಗಿಡಗಳ ಹೂ‌ಎಲೆಗಳಲಿ

ಮಂಜಿನ ಹನಿಗಳಂತೆ ನಿಲ್ಲಲು ನೋಡುವ ಮರಳಿನ ಕಣಗಳು

ಸಣ್ಣಗಾಳಿಗೆ ಬೆದರಿ, ಕುರುಡನ ಕಣ್ಣುಗಳೆದುರಿಗೆ ಹಾದುಹೋಗುತ್ತವೆ.


ಅಲ್ಲಿ-

ವೃತ್ತಪತ್ರಿಕೆಗಳು, ನಿಯತಕಾಲಿಕಗಳು ಮತ್ತು ಗೆದ್ದಲಿಡಿದ ಪತ್ತೇದಾರಿ

ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಅವರು ಬಿಟ್ಟುಹೋದ ಗೂಢ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು

ಹೇಳಲು ತವಕಿಸುತ್ತಿರುತ್ತವೆ.

*****

Posted in: ಕವನ,ಮಂಜುನಾಥ ವಿ ಎಂ,Dravidian Literature,Kannada Literature,Manjunatha VM